2022 has so far been a tumultuous year for Sri Lanka. With the country teetering dangerously close to defaulting, economists have noted that the situation will only get worse before it can get better.
TISL maintains its stance that the prevailing crisis has been caused by decades of misuse and mismanagement of public resources, kleptocracy, systemic corruption and an overall lack of transparency and accountability in both governance as well as in the public service sector.
At this important juncture, the decisions taken and the action or inaction of the leaders of the country will determine the uplifting or complete breakdown of the economy, with direct consequences to the lives of citizens. Therefore, ensuring maximum transparency and accountability of decisions at the highest level and taking immediate action to curb ongoing and possible corruption are essential if the country is to effectively implement any economic recovery plan. Hence, it is paramount that loopholes within the Constitution, national policies, laws, structures and systems are addressed in a manner that would minimize opportunities for corruption.
While a robust economic recovery plan is the need of the hour, if the people and systems that are entrusted with implementing such a plan are corrupt or perceived to be corrupt, there will be little to no acceptance from the people, who will have to bear the burden of this recovery plan.
In the light of the above, TISL hereby presents a set of recommendations that lays down the main anti-corruption reforms that are crucial immediately and in the medium / long terms, if Sri Lanka is to rise above the present crisis and bring about a real change:
1. Set the tone from the top – It is paramount that those who take leadership must have a clean track record that demonstrates their integrity and genuine commitment to serve the country, coupled with the required basic knowledge and expertise for their roles. A strong “zero-tolerance policy for corruption” needs to be adopted by the leaders, where they go beyond their word and reflect such principles in their action.
2. Ensure transparency of all decisions taken with regard to solving the present crisis –
Introduce an open digital platform to share all information related to the foreign donations and loans obtained, along with detailed information on how such funds are utilized and on decisions made by the Finance and other relevant Ministries and the Central Bank. It is essential to have frequent and regular press conferences to keep the people informed of the actions being taken on economic recovery and to conduct open consultations with relevant stakeholders prior to making important decisions.
3. Repeal the 20th Amendment –
This amendment that removed essential accountability measures in governance should be repealed in order to bring back the checks and balances in governance that were brought in by the 19th Amendment.
4. Introduce provisions to strengthen Parliament’s oversight on Public Finance –
It is crucial to tighten the controls on public finance by converting the outdated financial regulations into a comprehensive Finance Law that will cater to the present times and ensure parliamentary oversight as well. In addition, Constitutional recognition and empowerment is required for watchdogs on public finance – the COPE (Committee on Public Enterprise), COPA (Committee on Public Accounts) and CPF (Committee on Public Finance), to enhance their effectiveness.
5. Introduce mandatory accountability measures on public procurement –
As public procurement is a process that is heavily targeted for grand corruption, it is essential to convert the existing National Procurement Guidelines to a law, and to establish mandatory procedures to follow in case of unsolicited proposals. Re-establishment and empowerment of the National Procurement Commission to oversee public procurement is also important.
6. Abolish the executive presidency –
The Executive Presidency as designed in our Constitution has proven to be an avenue that leads to the concentration of great power on one individual, often leading to the abuse of such entrusted power to the detriment of the country. Therefore, it is important to create a mechanism with a Prime Minister and Cabinet that is accountable to the parliament.
7. Empower the law enforcement authorities and ensure their independence, so that they can take action to end impunity, by fearlessly, proactively and vigorously pursuing the perpetrators of corruption, irrespective of their political power or social status.
8. Begin the process to de-politicize the public service, by introducing required Constitutional amendments that would enhance the independence of the public officials.
9. Act Immediately on the findings of COPE, COPA, COPF, which have continuously unraveled massive abuse of public resources within public institutions.
10. Conduct an immediate audit of all SOEs –
A financial audit and an overall review of all State-Owned Enterprises (SOEs) need to be conducted to ascertain losses and misuse of public resources and to take immediate action to stop ongoing corruption. These savings will help the Government to channel more public funds to secure essential goods and services.
11. Recovery of stolen assets –
Law enforcement officials need to take steps to immediately commence investigations, asset tracing and the asset recovery process in relation to questionable assets of public representatives and public officials held within and outside of the country.
12. Show us the money –
Political parties need to respect the call of the people to demonstrate their commitment to transparency and accountability and make relevant policy decisions to voluntarily disclose their Asset Declarations to the general public, thereby paving way for a social audit of their assets. Steps need to also be taken to Amend the law on Asset Declarations, making public disclosure of asset declarations mandatory and introducing provisions to centralize the record maintenance and for regular review and proactive investigations on discrepancies.
13. Hold the enablers accountable –
Public Officials, Big businesses, Banks and Financial Institutions, lawyers, accountants, real estate agents etc. are all part of the kleptocracy circle that pave way for, facilitate, support and benefit from grand corruption. Oversight entities such as the Public Service Commission, Financial Intelligence Unit of the Central Bank, the Chamber of Commerce, The Bar Association, Chartered Institute of Management Accountants etc. and the citizens need to act as watchdogs and demand greater transparency and accountability from these parties as well.
14. Introduce the proposed composite law on Proceeds of Crime –
Through this law Sri Lanka could establish an independent Asset Management Authority to manage recovered assets. This law will deal with all matters relating to recovery of stolen assets held overseas.
15. Introduce legislation to regulate election campaign financing, which is a starting point of corruption of public representatives.
Commenting on the current situation, TISL’s Executive Director Nadishani Perera stated “We urge the citizens to continue to actively seek information and knowledge on the types and impact of corruption and to be informed of the essential systemic and cultural changes needed to uplift the country. We stand with the citizens in demanding accountability and corrective action from our public representatives in a peaceful manner. Together we can weather this storm and create the change we thought may not be possible in our lifetime.”
යළි පිබිදෙන ශ්රී ලංකාවක් උදෙසා අත්යවශ්ය දූෂණ විරෝධී ප්රතිසංස්කරණ 15ක්
මේ වන විටමත් 2022 වසර ශ්රී ලංකාවට ඉතා කැළඹිලිසහගත වසරක් බවට පත්ව ඇත. රටක් වශයෙන් විදෙස් ණය ගෙවීම තාවකාලිකව අත්හිටුවා ඇති පසුබිමක, පවතින තත්ත්වය යහපත් අතට හැරීමට පෙර අර්බුදකාරී බව තවත් උත්සන්න විය හැකි බව ආර්ථික විශේෂඥ මතය වේ.
දශක ගණනාවක් තිස්සේ පොදු දේපළ අවභාවිතය සහ නිසි පරිදි කළමනාකරණය නොකිරීම, චෞර තන්ත්රය හෙවත් රාජ්ය බලය හිමි දූෂිත කණ්ඩායම් රට සූරාකෑම, රටෙහි ක්රමවේද තුළ මුල්බැසගෙන ඇති දූෂණය, සමස්තයක් ලෙස ආණ්ඩුකරණයේ සහ රාජ්ය සේවා අංශයේ විනිවිදභාවයක් සහ වගවීමක් නොමැතිකම, රටෙහි පවතින වත්මන් තත්ත්වයට හේතු වන බව ට්රාන්ස්පේරන්සි ඉන්ටනැෂනල් ශ්රී ලංකා ආයතනය මේ සම්බන්ධයෙන් දක්වන ස්ථාවරය වේ.
මෙවැනි වැදගත් සන්ධිස්ථානයක දී රටෙහි නායකත්වය විසින් ගනු ලබන තීරණ, ගන්නා සහ නොගන්නා ක්රියාවන්, ආර්ථිකයේ නැගී සිටීම හෝ කඩා වැටීම තීරණය කරන හැරවුම් ලක්ෂ්යය වන අතර එහි ප්රතිවිපාක පුරවැසියන්ට සෘජුව බලපානු ඇත. එම නිසා, කුමන හෝ ආර්ථිකය ගොඩනගන සැලැස්මක් කාර්යක්ෂම ලෙස ක්රියාවට නැංවීමට නම්, ඉහළ මට්ටමේ දී ගනු ලබන තීරණවල උපරිම විනිවිදභාවය සහ වගවීම තහවුරු කරමින්, දූෂණය මැඩ පැවැත්වීමට කඩිනම් පියවර ගැනීම අත්යවශ්ය වේ. එම නිසා ආණ්ඩුක්රම ව්යවස්ථාවේ, ජාතික ප්රතිපත්තිවල, නීතිවල, ව්යූහයන්ගේ සහ පද්ධතිවල ඇති දුර්වල ස්ථාන නිසා දූෂණයට ඇති ඉඩකඩ අසුරන පරිදි අවධානය යොමු කිරීම වැදගත් වේ.
මේ මොහොතේ අවශ්යතාව වන්නේ ශක්තිමත් ආර්ථික සැලැස්මක් වුවත්, එවැනි සැලැස්මක් ක්රියාවට නැංවීමට බලය පැවරී ඇති පුද්ගලයන් සහ පද්ධති දූෂිත නම් හෝ දූෂිත යැයි සැලකේ නම් මෙම සැලැස්මේ බර දැරීමට සිදු වන ජනතාවගෙන් ඒ සඳහා කිසිදු ආකාරයක පිළිගැනීමක් හිමි නොවනු ඇත.
එම නිසා, ශ්රී ලංකාවට පවතින අර්බුදයෙන් මිදී සැබෑ වෙනසකට අවතීර්ණ වීමට අවශ්ය කරන කඩිනම් සහ මාධ්යකාලීන ප්රධාන දූෂණ විරෝධී ප්රතිසංස්කරණ ඇතුළත් නිර්දේශ මාලාවක් ට්රාන්ස්පේරන්සි ඉන්ටනැෂනල් ශ්රී ලංකා ආයතනය විසින් මෙලෙස ඉදිරිපත් කරනු ලැබේ.
1. ඉහළ සිට නිවැරදි ආදර්ශය ලබාදෙන්න. නායකත්වයට පැමිණෙන සියලු දෙනා සිය සුපිළිපන් බව සහ රටට සේවය කිරීමට ඇති කැපවීම ජනතාවට පිළිබිඹු කළ පුද්ගලයින් විය යුතු අතර ඔවුන්ගේ භූමිකාව සඳහා අවශ්ය මූලික දැනුම සහ විශේෂඥතාව ද තිබිය යුතු වේ. වචනයෙන් ඔබ්බට ගොස් ක්රියාවෙන් සිය ප්රතිපත්ති පෙන්වන, දූෂණය කිසිදු අයුරකින් ඉවසන්නේ නැති (zero-tolerance) ප්රතිපත්තියක් නායකයන් විසින් අනුගමනය කළ යුතු වේ.
2. වත්මන් අර්බුදය විසඳීමට ගැනෙන සියලු තීරණවල විනිවිදභාවය තහවුරු කරන්න. විදේශ ආධාර සහ ණය, වැය කළ මුදල් ප්රමාණය සහ වැය කළ ආකාරය, මුදල් අමාත්යාංශය ඇතුළු අනෙකුත් අදාළ අමාත්යාංශ සහ මහ බැංකුව ගත් තීරණ වැනි තොරතුරු බෙදා හැරිය හැකි ඩිජිටල් අවකාශයක් හඳුන්වා දිය යුතුය. මාධ්ය සාකච්ඡා නිතර පවත්වා ආර්ථිකය ගොඩගැනීමේ සැලසුම් පිළිබඳ ජනතාව දැනුම්වත් කිරීම සහ වැදගත් තීරණ ගැනීමේ දී අදාළ පාර්ශවයන් සමඟ විවෘත සාකච්චා පැවැත්වීම අත්යවශ්ය වේ.
3. 20 වන ව්යවස්ථා සංශෝධනය අවලංගු කරන්න. රාජ්ය පාලනය සම්බන්ධයෙන් ඉතා වැදගත් වගවීමේ මිනුම්දඬු බිඳ දැමූ 20 වන ව්යවස්ථා සංශෝධනය අවලංගු කර 19 වන සංශෝධනයෙන් ගෙන ආ, බලය මත වූ සංවරණ සහ තුලන, යලි ස්ථාපිත කිරීම අත්යවශ්ය වේ.
4. රාජ්ය මූල්ය පිළිබඳ පාර්ලිමේන්තුවේ අධීක්ෂණය ශක්තිමත් කිරීමට ප්රතිපාදන හඳුන්වා දෙන්න. යල්පැනගිය මූල්ය රෙගුලාසි, වර්තමානයට ගැලපෙන, පාර්ලිමේන්තුවේ අධීක්ෂණය තහවරු කෙරෙන, පරිපූර්ණ මූල්ය නීතියක් බවට පරිවර්තනය කරමින්, රාජ්ය මූල්ය මත ඇති පාලනය තර කිරීම ඉතා වැදගත් වේ. ඊට අමතරව රාජ්ය මූල්ය අධීක්ෂණ යාන්ත්රණ වන පොදු ව්යාපාර පිළිබඳ කාරක සභාව (කෝප් කමිටුව), රජයේ ගිණුම් පිළිබඳ කාරක සභාව (කෝපා කමිටුව) සහ රජයේ මුදල් පිළිබඳ කාරක සභාව සඳහා ව්යවස්ථාපිත පිළිගැනීමක් ඇතිකොට ඒවා බලගැන්වීම තුළින් ඒවායේ ඵලදායී බව වර්ධනය කළ යුතු වේ.
5. රාජ්ය ප්රසම්පාදන කටයුතු සම්බන්ධයෙන් අනිවාර්ය වගවීමේ යාන්ත්රණයක් උදෙසා විධිවිධාන හඳුන්වා දෙන්න. රාජ්ය ප්රසම්පාදනය යනු මහා පරිමාණ දූෂණයන් සිදු වීමට වැඩි ඉඩකඩක් ඇති ක්රියාවලියක් හෙයින් දැනට පවතින ජාතික ප්රසම්පාදන මාර්ගෝපදේශ අනිවාර්ය නීතියක් බවට පත් කිරීම සහ ටෙන්ඩර් කැඳවීමකින් තොරව ඉදිරිපත් කෙරෙන යෝජනාවල දී (unsolicited proposals) අනිවාර්යයෙන් අනුගමනය කළ යුතු ක්රියාවලියක් ඇතුළත් කිරීම අවශ්ය වේ. එමෙන්ම, රාජ්ය ප්රසම්පාදනය අධීක්ෂණය සදහා වන ජාතික ප්රසම්පාදන කොමිසම යළි ස්ථාපනය කිරීම සහ එය බලගැන්වීම වැදගත් වේ.
6. විධායක ජනාධිපති ධුරය අහෝසි කරන්න. අප ව්යවස්ථාවේ ඇති විධායක ජනාධිපති ධුරය මඟින් තනි පුද්ගලයෙකුට අධික බලයක් හිමි කර දෙන අතර මේ ධුරය තුළින් ලත් බලය අවභාවිත කොට රටට අයහපතක් උදා කිරීම බොහෝ විට සිදු වී තිබේ. එම නිසා, පාර්ලිමේන්තුවට වග කියන අගමැතිවරයෙකු සහ අමාත්ය මණ්ඩලයකින් යුත් යාන්ත්රණයක් හඳුන්වා දීම වැදගත් වේ.
7. සිය භූමිකාව නිසි පරිදි ස්වාධීනව කිරීමට, නීතිය ක්රියාත්මක කරන ආයතන සවිබලගැන්විය යුතු වේ. එවිට දේශපාලන බලය හෝ සමාජ තත්ත්වය නොතකා, ප්රගාමීව සහ දැඩි ලෙස දූෂණයේ අපරාධකරුවන් හඹා ගොස්, නොබියව නීති කඩ කරන සංස්කෘතියට තිත තැබීමට ඔවුන්ට හැකි වනු ඇත.
8. රාජ්ය නිලධාරීන්ගේ ස්වාධීනත්වය පුළුල් කිරීමට අවශ්ය කරන ව්යවස්ථානුකූල සංශෝධන හඳුන්වා දී රාජ්ය සේවය දේශපාලන බලයෙන් වෙන්කිරීමේ ක්රියාවලිය ආරම්භ කළ යුතු වේ.
9. රාජ්ය ආයතනවල විශාල වශයෙන් සිදු වන රාජ්ය දේපළ අවභාවිතය පිළිබඳ නොකඩවා තොරතුරු හෙළි කල පොදු ව්යාපාර පිළිබඳ කාරක සභාව (කෝප් කමිටුව), රජයේ ගිණුම් පිළිබඳ කාරක සභාව (කෝපා කමිටුව) සහ රජයේ මුදල් පිළිබඳ කාරක සභාව කළ අනාවරණ සම්බන්ධයෙන් කඩිනම් ක්රියාමාර්ග ගත යුතු වේ.
10. රජය සතු ව්යාපාරවල කඩිනම් විගණනයක් සිදු කිරීම. පොදු දේපළ අවභාවිතය සහ ලබන පාඩු නිශ්චය කර, සිදුවෙමින් පවතින දූෂණයන් නැවැත්වීම සඳහා, රජය සතු ව්යාපාරවල මූල්ය විගණනයක් සහ සමස්ත සමාලෝචනයක් කළ යුතුය. අත්යවශ්ය භාණ්ඩ සහ සේවා උදෙසා රාජ්ය මුදල් යෙදවීමට එවැනි ඉතුරුම් උපකාර වනු ඇත.
11. සොරකම් කරන ලද වත්කම් ආපසු ලබා ගැනීම – මහජන නියෝජිතයන් සහ රාජ්ය නිලධාරීන් සතුව රටින් පිටත සහ රට තුළ ඇති සැක උපදවන වත්කම් සම්බන්ධයෙන් ඉතා කඩිනමින් විමර්ශන ආරම්භ කිරීමට, වත්කම් තිබෙන ස්ථාන සොයා ගැනීමට සහ සොරකම් කරන ලද වත්කම් ආපසු ලබා ගැනීමට, නීතිය ක්රියාත්මක කරන නිලධාරීන් පියවර ගත යුතු වේ.
12. සැඟවූ මුදල් රටට පෙන්වන්න – මහජන මතයට ගරු කරමින් විනිවිදභාවයට සහ වගවීමට ඇති කැපවීම පෙන්වීම සඳහා ස්වේච්ඡාවෙන් ජනතාව වෙත සිය වත්කම් ප්රකාශ අනාවරණය කිරීමට අවශ්ය ප්රතිපත්තිමය තීරණ ගැනීම දේශපාලන පක්ෂ විසින් කළ යුතු වේ. එය එම වත්කම් සම්බන්ධයෙන් වන සමාජ විගණනයකට මග කියනු ඇත. එමෙන්ම, වත්කම් ප්රකාශ ප්රසිද්ධියට පත්කිරීම අනිවාර්ය කෙරෙන සහ ඒවායේ වාර්තා තබාගැනීම මධ්යගත කිරීම සහ නිතිපතා සමාලෝචනය කිරීම සඳහා මග පාදන සංශෝධනයක් වත්කම් හා බැරකම් පිළිබඳ නීතියට ගෙන ඒමට පියවර ගත යුතු වේ.
13. දූෂණයේ හවුල්කාර පාර්ශ්වයන්ගේ වගවීමද තහවුරු කරන්න. ඇතැම් රාජ්ය නිලධාරීන්, මහා පරිමාණ ව්යාපාර, බැංකු සහ මූල්ය ආයතන, නීතිඥ වෘත්තිකයන්, ගණකාධිකාරීන්, දේපළ වෙළඳාම් නියෝජිතයන් වැනි බොහෝ පාර්ශව, මහා පරිමාණ දූෂණයට මග පාදන, පහසුකම් සපයන, සහාය දක්වන සහ ඉන් වාසි ලබන චෞර තන්ත්රයේ කොටස්කරුවන් වේ. රාජ්ය සේවා කොමිෂන් සභාව, මහ බැංකුවේ මූල්ය බුද්ධි ඒකකය, වාණිජ මණ්ඩලය, ශ්රී ලංකා නීතිඥ සංගමය, කළමනාකරණ ගණකාධිකාරීන්ගේ වරලත් ආයතනය වැනි අධීක්ෂණ ආයතන සහ පුරවැසියන් මේ පිළිබඳ ඉතා සැලකිලිමත් විය යුතු අතර මෙම පාර්ශ්වවලින්ද විනිවිදභාවය සහ වගවීම ඉල්ලා සිටිය යුතු වේ.
14. අපරාධයකින් උපයාගත් දේපළ පිළිබඳ යෝජිත නීතිය හඳුන්වා දෙන්න. මෙම නීතිය මඟින් විදේශ රටවල සඟවා ඇති සොරකම් කරන ලද වත්කම් ආපසු ලබා ගැනීමට සම්බන්ධ සියලු කාරණා ආවරණය වනු ඇත. මෙමඟින් ශ්රී ලංකාවට නැවත ලබා ගන්නා වත්කම් කළමනාකරණය කිරීම සඳහා ස්වාධීන වත්කම් කළමනාකරණ අධිකාරියක් ස්ථාපිත කිරීමද කළ හැකිය.
15. මහජන නියෝජිතයන්ගේ දූෂණයෙහි ආරම්භක ස්ථානයක් වන මැතිවරණ කටයුතු ප්රචාරණය සඳහා වන මුදල් නියාමනයට නව නීතියක් හඳුන්වා දිය යුතු වේ.
“දූෂණයේ ප්රභේද සහ එහි බලපෑම පිළිබඳ තොරතුරු සහ දැනුම වර්ධනය කරගැනීමටත්, රටේ සුබසිද්ධිය උදෙසා අත්යවශ්ය පද්ධතිමය වෙනස්කම් සහ සංස්කෘතිමය වෙනස්කම් පිළිබඳ දැනුම්වත් වන ලෙසත් අප ශ්රී ලංකික ජනතාවගෙන් ඉල්ලා සිටිනවා. මහජන නියෝජිතයන්ගෙන් වගවීම සහ නිවැරදි ක්රියා පිළිවෙතක් අපේක්ෂා කරන පුරවැසියන් සමඟ අපි නැගී සිටිනවා. එකමුතුව ක්රියා කිරීමෙන් අපගේ දිවි ඇති තෙක් කිරීමට අපහසු යැයි සිතූ වෙනස දැකීමට අපට පුළුවන් වනු ඇත” වත්මන් අර්බුදය පිළිබඳ ට්රාන්ස්පේරන්සි ඉන්ටනැෂනල් ශ්රී ලංකා ආයතනයේ විධායක අධ්යක්ෂිකා නදීශානි පෙරේරා එලෙස සිය අදහස් දැක්වීය.
புத்துயிர் பெறும் இலங்கைக்கு அத்தியவசியமான ஊழலுக்கெதிரான சீர்திருத்தங்கள் தொடர்பில் பதினைந்து அம்சத் திட்டம்
கடந்த காலங்களை கருத்திற்கொண்டு நோக்கும் போது 2022ஆம் ஆண்டானது கொந்தளிப்பான ஆண்டாகவே காணப்படுகிறது. வெளிநாட்டுக் கடனை மீள செலுத்த முடியாத மோசமான நிலையில் தள்ளாடிக்கொண்டிருப்பதனால் இந்நிலைமை சீரடைவதற்குள் இன்னும் மோசமான நிலைமைக்கு செல்லும் என பொருளாதார நிபுணர்கள் கருத்து தெரிவித்துள்ளனர்.
பல தசாப்தங்களாக பொதுச் சொத்துக்களை தவறாக பயன்படுத்தியமை, பொதுச் சொத்துக்களின் தவறான முகாமைத்துவம், ஊழல் நிறைந்த அதிகார பலத்தைக் கொண்ட குழுக்கள் நாட்டை சூறையாடுதல், ஒன்றுடன் ஒன்று தொடர்புடைய வகையிலான ஊழல் முறைமைகள் மற்றும் அரச ஆட்சி மற்றும் நிர்வாகத்தில் வெளிப்படைத்தன்மை மற்றும் பொறுப்புக்கூறும் தன்மை இல்லாமை ஆகிய விடயங்களே தற்பொழுது நிலவும் நெருக்கடிக்கு முக்கிய காரணங்கள் என ட்ரான்ஸ்பேரன்சி இன்டர்நெஷனல் ஸ்ரீ லங்கா நிறுவனம் குறிப்பிடுகிறது.
இந்த முக்கியமான தருணத்தில் எடுக்கப்படும் முடிவுகள் மற்றும் நாட்டின் தலைவர்களின் செயற்பாடுகள் அல்லது செயலற்ற தன்மை ஆகியவை நாட்டின் பொருளாதாரத்தை முன்னேற்றுகிறதா அல்லது இன்னும் பாதகமான நிலைக்கு இட்டுச் செல்கிறதா என்பதை தீர்மானிக்கும். இவை நாட்டு மக்களின் வாழ்க்கையில் நேரடி விளைவுகளை ஏற்படுத்துகிறது. ஆகவே, எந்தவொரு பொருளாதார மீள்ச்சித் திட்டத்தையும் நாடு வினைத்திறனாக செயற்படுத்த வேண்டுமானால் தற்பொழுது இடம்பெறுகின்ற மற்றும் இடம்பெற சாத்தியமான ஊழல் செயற்பாடுகளை தடுக்க உடனடி நடவடிக்கைகளை மேற்கொள்ளல் மற்றும் தீர்மானங்கள் மேற்கொள்கையில் அதியுயர் வெளிப்படைத் தன்மை மற்றும் பொறுப்புக்கூறலை உறுதி செய்தல் அவசியமாகும். ஆகவே, அரசியலமைப்புச் சட்டம், தேசியக் கொள்கைகள், சட்டங்கள், கட்டமைப்பு மற்றும் முறைமைகள் ஆகியவற்றில் காணப்படுகின்ற இடைவெளிகள் ஊழலுக்கு வழிவகுக்கா வண்ணம் கையாளப்படுவது மிக முக்கியமாகும்.
தற்போதைய சூழ்நிலையில் வலுவான பொருளாதார மீள்ச்சித் திட்டம் தேவையாக இருந்தாலும், அத்தகைய மக்கள் நம்பும் பொருளாதார திட்டமொன்றினை செயற்படுத்துகையில் அது ஊழலுடன் தொடர்புடையதாக அல்லது ஊழலுக்கு வழிவகுக்கக்கூடியதாக கருதப்பட்டால், குறித்த திட்டமானது மக்களால் புறக்கணிக்கப்பட்டு இதனால் ஏற்படும் சுமையினையும் மக்களே சுமக்க நேரிடும்.
மேற்கூறியவற்றின் அடிப்பைடயில், இலங்கையானது தற்போதைய நெருக்கடியில் இருந்து மீண்டு உண்மையான மாற்றத்தினை அடைந்துக்கொள்ள ஊழலுக்கு எதிரான நீண்டகால அடிப்படையிலான முக்கிய மற்றும் உடனடி சீர்த்திருத்தங்களை உள்ளடக்கிய பரிந்துரைகளின் தொகுப்பை TISL நிறுவனம் முன்வைக்கிறது.
1. உயர் மட்டத்திலிருந்து கட்டமைத்தல் – தலைமைப் பொறுப்பினை ஏற்கக்கூடியவர்கள் அவர்களின் பதவிக்கு தேவையான அடிப்படை அறிவு மற்றும் திறன்களுடன் நாட்டிற்குச் சேவை செய்வதில் அவர்களின் நேர்மை மற்றும் உண்மையான அர்ப்பணிப்பினை குறித்துக் காட்டும் ஓர் தடப் பதிவைக் கொண்டிருக்க வேண்டியது மிக முக்கியமாகும். தலைவர்கள் தமது சொற்களுக்கு அப்பால் தமது செயல்களில் பிரதிபலிக்கும் வண்ணம் ஓர் வலுவான “ஊழலை ஒருபோதும் சகித்துக்கொள்ள முடியாத கொள்கை” எனும் ஊழலுக்கெதிரான கொள்கையை தலைவர்கள் கடைபிடிக்க வேண்டும்.
2. தற்போதைய நெருக்கடியினை தீர்க்கும் முகமாக மேற்கொள்ளப்படும் அனைத்து தீர்மானங்களிலும் வெளிப்படைத் தன்மையை உறுதிசெய்தல் – வெளிநாட்டு உதவி மற்றும் பெறப்பட்ட கடன்கள் தொடர்பான தகவல்களையும், அத்தகைய நிதி எவ்வாறு பயன்படுத்தப்படுகிறது, நிதி அமைச்சு உட்பட ஏனைய தொடர்புடைய அமைச்சுக்கள் மற்றும் மத்திய வங்கி ஆகியவற்றினால் மேற்கொள்ளப்பட்ட தீர்மானங்கள் பற்றிய விரிவான தகவல்களை பகிர்ந்து கொள்ளக்கூடிய வகையில் ஒரு திறந்த டிஜிட்டல் தளத்தினை அறுமுகப்படுத்தல். பொருளாதார மீள்ச்சித் திட்டமிடல் மற்றும் நடவடிக்கைகள் குறித்து பொதுமக்களுக்கு அறிவுறுத்துவதற்கும், முக்கிய தீர்மானங்கள் மேற்கொள்ள முன்னர் அவற்றுடன் தொடர்புடைய பங்குதாரர்களுடன் ஆலோசனைகளை பெறுவதற்கும் அடிக்கடி மற்றும் வழக்கமான ஊடக சந்திப்புக்களை நடத்துவது அவசியமாகும்.
3. 20 ஆம் திருத்தச் சட்டத்தை ரத்து செய்தல் – 19 ஆம் திருத்தச் சட்டத்தில் கொண்டுவரப்பட்ட ஆனால் 20 ஆம் திருத்தச் சட்டத்தின் மூலம் நீக்கப்பட்ட அரச நிர்வாக பொறுப்புக்கூறல் நடவடிக்கைகளை சரிபார்க்க அதிகாரமளிக்கும் ஏற்பாட்டினை மீண்டும் நடைமுறைப்படுத்தல்.
4. பொது நிதி தொடர்பில் பாராளுமன்ற மேற்பார்வையை வலுப்படுத்த தேவையான ஏற்பாடுகளை அறிமுகப்படுத்தல். தற்போது நடைமுறையிலுள்ள நிதி ஒழுங்குமுறைகளை தற்போதைய காலத்திற்கு பொருந்தக்கூடிய வகையில் ஒரு விரிவான நிதிச் சட்டமாக மாற்றுவதனூடாக பாராளுமன்ற மேற்பார்வையினை உறுதிப்படுத்தவும் பொது நிதி மீதான கட்டுப்பாடுகளை நெறிப்படுத்தவும் முடியும். மேலதிகமாக, அரசாங்க பொறுப்பு முயற்சிகள் பற்றிய குழு (COPE), அரசாங்க கணக்குகள் பற்றிய குழு (COPA) மற்றும் பொது நிதிக்கான குழு (CPF) ஆகியவற்றின் நிதி மேற்பார்வை வழிமுறைகள் சட்டப்பூர்வமாக அங்கீகரிக்கப்பட்டு அதிகாரமளிக்கப்படல் வேண்டும்.
5. பொதுக் கொள்முதலில் கட்டாய பொறுப்புக்கூறல் நடைமுறையினை அறிமுகப்படுத்தல் – பொதுக் கொள்முதலானது பாரியளவான ஊழலுக்கு வழிவகுக்கக் கூடிய ஒரு செயல்முறையாக காணப்படுவதனால் தற்போது நடைமுறையிலுள்ள தேசிய கொள்முதல் வழிகாட்டல்களை ஒரு சட்டமாக இயற்றுதல் மற்றும் குறிப்பிடப்படாத அல்லது கோரப்படாத முன்மொழிவுகளின் (unsolicited proposals) போது பின்பற்ற வேண்டிய கட்டாய நடைமுறையை நிறுவுதல். பொதுக் கொள்முதல்களை மேற்பார்வை செய்வதற்காக தேசிய கொள்முதல் ஆணைக்குழுவினை மீண்டும் நிறுவுதல், அதிகாரமளித்தல் என்பனவும் முக்கியமானதாகும்.
6. நிறைவேற்று அதிகாரம் கொண்ட ஜனாதிபதி முறைமையினை நீக்குதல் – எமது அரசியலமைப்பில் நிறைவேற்று அதிகாரம் கொண்ட ஜனாதிபதி முறையானது ஒரு தனி நபர் மீது கூடிய அதிகாரத்தை குவிப்பதற்கு வழிவகுக்கிறது என்பது நிரூபிக்கப்பட்டுள்ளது. இம்முறைமையானது அதிகார துஷ்பிரயோகத்தினூடாக பெரும்பாலும் நாட்டிற்கு தீங்கு விளைவிக்க வழிவகுக்கும். ஆகவே பாராளுமன்றத்திற்கு பொறுப்புக்கூறும் பிரதமர் மற்றும் அமைச்சரவை கொண்ட முறைமை ஒன்றினை உருவாக்குவது அவசியம்.
7. சட்ட அமுலாக்க அதிகார சபைகளுக்கு அதிகாரமளித்தல் மற்றும் குறித்த அதிகார சபைகள் சுதந்திரமாக இயங்குவதை உறுதிப்படுத்தல், அதனூடாக குறித்த சபைகளினால் அரசியல் அதிகாரம் அல்லது சமூக அந்தஸ்து என்பவற்றை பொருட்படுத்தாமல் ஊழல் நடவடிக்கைகளில் ஈடுபட்டவர்களுக்கு எதிராக அச்சமின்றி செயற்பட முடியும்.
8. அரச பொது அதிகாரிகளின் சுதந்திரத்தை மேம்படுத்த தேவையான அரசியலமைப்புத் திருத்தங்களை அறிமுகப்படுத்துவதனூடாக பொதுச் சேவையில் அரசியல் தலையீட்டை நீக்கும் செயல்முறையை ஆரம்பித்து வைத்தல்.
9. அரச நிறுவனங்களில் இடம்பெறுகின்ற பொதுச் சொத்துக்களின் துஷ்பிரயோகம் தொடர்பாக COPE, COPA மற்றும் COPF அமைப்புக்களினால் அடையாளப்படுத்தப்பட்ட விடயங்களில் தொடர்பில் உடனடி நடவடிக்கைகளை மேற்கொள்ளல்.
10. அனைத்து பொதுத் தொழில் முயற்சிகள் நிறுவனங்களிலும் (State-owned enterprises) ஓர் உடனடி கணக்காய்வினை மேற்கொள்ளல் – இழப்புக்கள் மற்றும் பொதுச் சொத்துக்களை தவறாக பயன்படுத்துவதைக் கண்டறிந்து இடம்பெறுகின்ற ஊழல் செயற்பாடுகளை தடுக்கும் வண்ணம் அனைத்து பொதுத் தொழில் முயற்சிகள் நிறுவனங்களிலும் (SOEs) நிதிக் கணக்காய்வினையும், மதிப்பாய்வினையும் மேற்கொள்ளல். ஆகவே இதனூடாக கிடைக்கும் சேமிப்புக்களானது அத்தியாவசியப் பொருட்கள் மற்றும் சேவைகளை பெற்றுக்கொள்ள அரசாங்கத்திற்கு உதவியளிக்கும்.
11. திருடப்பட்ட சொத்துக்களை மீட்டெடுத்தல் – மக்கள் பிரதிநிதிகள் மற்றும் பொது அதிகாரிகளின் உள்நாட்டிலும் வெளிநாடுகளிலும் காணப்படும் சந்தேகத்திற்குரிய சொத்துக்கள் தொடர்பான விசாரணைகள், சொத்து தடமறிதல் மற்றும் சொத்து மீட்பு செயல்முறைகளை சட்ட அமுலாக்க அதிகார சபைகள் உடனடியாக மேற்கொள்ள வேண்டும்.
12. சொத்துக்களை எம்மிடம் வெளிப்படுத்துங்கள் – பொதுமக்களின் கோரிக்கையினை மதித்து அரசியல் கட்சிகள் தங்களது வெளிப்படைத்தன்மை மற்றும் பொறுப்புக்கூறலை மக்கள் மத்தியில் நிரூபிக்க வேண்டும். அதேபோல் அவர்களது சொத்துக்கள் மற்றும் பொறுப்புக்கள் பற்றிய பிரகடங்களை பொதுமக்களுக்கு தாமாக முன்வந்து வெளிப்படுத்தும் வகையில் கொள்கை ரீதியான முடிவுகள் எடுக்கப்பட வேண்டும். இதனூடாக இவர்களின் சொத்துக்களானது சமூக ரீதியான கணக்காய்வுக்கு வழிவகுக்கும். சொத்துப் பிரகடனங்கள் தொடர்பான சட்டத்தில் திருத்தங்களை செய்ய தேவையான நடவடிக்கைகளை மேற்கொள்ளல், குறித்த பிரகடனங்களை பொதுவெளியில் வெளியிடுவதை கட்டாயமாக்குதல் மற்றும் பிரகடனங்கள் தொடர்பாக ஏற்படும் முறைப்பாடுகள் தொடர்பில் விசாரணைகளை மேற்கொள்ள மற்றும் குறித்த பிரகடனங்களை மீள் பரிசீலனை செய்யக்கூடிய வகையில் பதிவுப் பராமரிப்பை மையப்படுத்துவதற்கான விதிமுறைகளை அறிமுகப்படுத்தல்.
13. செயற்படுத்துனர்களின் பொறுப்புக்கூறலை உறுதிப்படுத்தல் – அரச அதிகாரிகள், பெரு வணிகர்கள்/ வணிகங்கள், வங்கிகள் மற்றும் நிதி நிறுவனங்கள், சட்டத்தரணிகள், கணக்காளர்கள், ரியல் எஸ்டேட் முகவர்கள் போன்ற அனைவரும் பாரியளவான ஊழல் செயற்பாடுகளுக்கு வழிவகுத்து ஆதரிக்கின்ற ஊழல் நிறைந்த அதிகார பலத்தைக் கொண்ட குழுக்களின் வட்டத்தின் ஒரு பகுதியினராக காணப்படுகின்றனர். அரசாங்க சேவை ஆணைக்குழு, மத்திய வங்கியின் நிதிப் புலனாய்வுப் பிரிவு, தேசிய வர்த்தக சபை, சட்டத்தரணிகள் சங்கம், இலங்கை முகாமைத்துவ கணக்காளர்கள் பட்டய நிறுவனம் மற்றும் நாட்டின் குடிமக்கள் ஆகியோர் ஊழலுக்கெதிரான கண்காணிப்புக் குழுக்களாகச் செயற்படுவதுடன் மேலே குறிப்பிட்ட பாரியளவான ஊழலுக்கு வழிவகுக்கக் கூடிய குழுக்களிடமிருந்து வெளிப்படைத் தன்மை மற்றும் பொறுப்புக்கூறலைக் கோர வேண்டும்.
14. குற்றச்செயல்களினால் பெறப்பட்ட வரும்படிகள் குறித்த முன்மொழியப்பட்ட சட்டத்தை அறிமுகப்படுத்தல் – இச் சட்டமானது வெளிநாடுகளில் உள்ள திருடப்பட்ட சொத்துக்களை மீட்பது தொடர்பான அனைத்து விடயங்களையும் கையாளும். இந்த சட்டத்தினூடாக இலங்கையானது மீட்கப்பட்ட சொத்துக்களை நிர்வகிக்க சுதந்திரமான சொத்து முகாமைத்துவ ஆணைக்குழு ஒன்றினை நிறுவ முடியும்.
15. மக்கள் பிரதிநிதிகளின் ஊழலின் ஓர் தொடக்க புள்ளியாக காணப்படும் தேர்தல் பிரசார நிதியினை ஒழுங்குபடுத்துவதற்கான சட்டத்தினை அறிமுகப்படுத்தல்.
TISL நிறுவனத்தின் நிறைவேற்றுப் பணிப்பாளரான நதிஷானி பெரேரா தற்போதைய சூழ்நிலை குறித்து கருத்து தெரிவிக்கையில், “நாட்டை மேம்படுத்த அத்தியாவசியமான முறைமை மற்றும் கலாசார மாற்றங்கள் குறித்து விழிப்புடன் இருக்குமாறும் ஊழலின் வகைகள் மற்றும் அவற்றின் தாக்கங்கள் தொடர்பிலான தகவல்கள் மற்றும் தெளிவுக்கான தேடல்களை தொடர்ந்து தீவிரமாக ஆராயுமாறும் நாட்டு மாக்களை கேட்டுக்கொள்கின்றோம். மக்கள் பிரதிநிதிகளிடமிருந்து பொறுப்புக்கூறல் மற்றும் சரியான நடவடிக்கைகளை மேற்கொள்ளுமாறு கோருவதில் நாமும் மக்களுடனே நிற்கிறோம். நாம் ஒன்றிணைந்து செயற்படுவதன் மூலம் எமது வாழ்நாளில் எமக்கு கடினமானது/ சாத்தியப்படாது என நினைத்த மாற்றத்தினை உருவாக்க முடியும்”. என அவர் குறிப்பிட்டார்.